Volle maan tussen 17 mei en 16 juni.
De laatste volle maan voor midzomer, een periode van groei en belofte. Er is gezaaid, de planten groeien volop maar er is nog weinig te oogsten. De natuur groeit uitbundig. Er hangt een vreugdevolle energie, vol hoop en belofte van licht en warmte. De grassen bloeien in deze periode volop. In onze moderne opvatting is gras iets dat letterlijk binnen de perken moet worden gehouden en daarbuiten wordt het als onkruid beschouwd en weg geschoffeld. Tot voor kort waren onze voorouders voor een belangrijk deel afhankelijk van de grasoogst, die garandeerde dat de koeien, paarden, schapen en geiten de winter zouden doorkomen.
Overal om ons heen zien we kleurige bloemen en ruiken we de geur van zoete nectar. De zon schijnt op volle kracht en in de rijke bermen en langs de sloten zie je nu wel vijftig verschillende bloemen en grassen. Iedere bloem is anders en laat zijn unieke karakter zien in zijn geurende en kleurende bloemenkracht. Hoe ga jij om met jouw bloemenkracht? Laat jij jezelf helemaal zien in je eigen kleuren en geuren? Houd jij jezelf in om te groeien en je bladeren uit te strekken naar de zon? Of probeer je misschien een andere bloem te zijn dan je eigenlijk bent? Waarom doe je dat? Neem eens een momentje om hier over na te denken.
Het is een periode van vreugde en genieten en nodigt je uit al je zorgen van verleden en toekomst even los te laten, om je te verliezen in het moment. Het gevoel van geluk en tevredenheid raakt snel verstopt onder de dagelijkse hectiek. Misschien kun je af en toe een momentje vinden om dit gevoel in jezelf op te zoeken en hier helemaal mee te zijn. Het koesteren van alles wat goed gaat, alles wat je hebt gezaaid is flink aan het groeien. Misschien bloeien en zelfs dingen in je leven die je niet had gezaaid maar waar je wel heel dankbaar voor bent. Geluk zit vaak in het stil staan bij de kleine dingen, je openen en te laten raken. Dans met de vlinders door de lucht en voel je zo vrij als een kind dat speelt met de zonnestralen. Wees zelf je trouwste vriendin.
De boom die bij deze periode hoort is de Meidoorn. De boom valt met name op als ze in mei begint te bloeien. Deze boom wordt ook wel de elfenboom genoemd en staat voor betovering en onzelfzuchtige liefde met zijn kleine lieve witte bloempjes. De meidoorn wordt in veel verhalen met heksen in verband gebracht. Het Nederlandse heks, het Duitse Hexe en het Engelse hag zijn afgeleid van aanduidingen van een heg of hagedoorn. In oud Duits heette een heks een Haga-zussa oftewel heggenrijdster. In oud Engels was dit hægtesse en in het Nederlands werd gesproken van een haghetisse, waar het woord hagedis van is afgeleid. Heksen werden verondersteld in heggen en bij voorkeur meidoornheggen te verblijven. Ook werd gezegd dat een meidoorn vaak een heks was die zichzelf in een boom had veranderd om niet opgemerkt te worden. Als een heks zich bedreigd voelde, dan kon ze van grote afstand een doorn van de meidoorn op je afschieten. De heks als hag, als oude vrouw die in volksverhalen kan toveren, vliegen en van gedaante verwisselen, is te herleiden tot het archetype van de Grote Moeder, de Godin die in de prehistorie al aanbeden werd en de meidoorn is dan ook een boom die duidelijk de Godin voorstelt. Alleen gaat het daarbij niet zozeer om de oude, wijze vrouw als wel om de Godin als jonge, vruchtbare vrouw. De witte bloemetjes worden vaak gebruikt op de top van de meiboom en bij het maken van hoofdtooien als teken van vruchtbaarheid.